تست رادیوگرافی چیست؟

تست رادیوگرافی - مثالی از تست های غیرمخرب (Non-Destructive Test) 
 

تاریخچه آزمایش رادیوگرافی در واقع شامل دو شروع است. اولین مورد با کشف اشعه ایکس توسط ویلهلم کنراد رونتگن در سال 1895 و دومی با اعلام ماری کوری در دسامبر 1898 آغاز شد که نشان دهنده وجود یک ماده رادیواکتیو جدید به نام "رادیوم" بود.

تست رادیوگرافی چیست؟

تست رادیوگرافی (RT یا اشعه ایکس یا اشعه گاما) یک روش تست غیر مخرب (NDT) است که حجم نمونه را بررسی می کند. رادیوگرافی (اشعه ایکس) از اشعه ایکس و اشعه گاما برای تهیه رادیوگرافی از نمونه استفاده می کند، که هرگونه تغییر در ضخامت، نقص (داخلی و خارجی) و جزئیات مجموعه را نشان می دهد تا از کیفیت مطلوب در عملیات شما اطمینان حاصل شود.

RT (Radiographic Test) معمولاً برای آزمایش اتصالات جوشی که از هر دو طرف قابل دسترسی هستند مناسب است، به استثنای تکنیک های تصویر سیگنال دو جداره که در برخی از لوله ها استفاده می شود. اگرچه این یک روش غیرمخرب NDT کند و پرهزینه است، اما روشی قابل اعتماد برای تشخیص تخلخل، آخال ها، ترک ها و حفره ها در فضای داخلی جوش است.

RT از اشعه ایکس یا گاما استفاده می کند. اشعه ایکس توسط یک لوله اشعه ایکس و پرتوهای گاما توسط یک ایزوتوپ رادیواکتیو تولید می شوند.

این روش بر اساس همان اصل رادیوگرافی پزشکی در بیمارستان است. یک تکه فیلم رادیوگرافی در سمت دور ماده تحت بازرسی قرار می گیرد و سپس تشعشع از یک طرف ماده به سمت دور که فیلم رادیوگرافی در آن قرار می گیرد منتقل می شود.

فیلم رادیوگرافی تشعشع را تشخیص می دهد و مقادیر مختلف تابش دریافتی در کل سطح فیلم را اندازه گیری می کند. سپس این فیلم در شرایط اتاق تاریک پردازش می‌شود و درجات مختلف تابش دریافتی فیلم با نمایش درجات مختلف سیاه و سفید تصویربرداری می‌شود که به آن چگالی فیلم گفته می‌شود و بر روی دستگاه تابش نور خاصی مشاهده می‌شود.

 

ناپیوستگی در ماده بر میزان تابش دریافتی فیلم از طریق آن صفحه خاص از ماده تأثیر می گذارد. بازرسان واجد شرایط می توانند تصاویر حاصل را تفسیر کرده و محل و نوع نقص موجود در مواد را ثبت کنند. رادیوگرافی را می توان در اکثر مواد و اشکال محصول استفاده کرد، به عنوان مثال. جوش، ریخته گری، کامپوزیت و غیره

آزمایش رادیوگرافی یک رکورد دائمی در قالب رادیوگرافی ارائه می دهد و تصویر بسیار حساسی از ساختار داخلی ماده ارائه می دهد.

مقدار انرژی جذب شده توسط جسم به ضخامت و چگالی آن بستگی دارد. انرژی جذب نشده توسط جسم باعث قرار گرفتن در معرض فیلم رادیوگرافی می شود. زمانی که فیلم ساخته شود، این مناطق تاریک خواهند بود. مناطقی از فیلم که در معرض انرژی کمتری قرار دارند سبک تر می مانند. بنابراین، نواحی از جسم که ضخامت آن در اثر ناپیوستگی ها تغییر کرده است، مانند تخلخل یا ترک، به صورت خطوط تیره روی فیلم ظاهر می شوند. اجزای چگالی کم، مانند سرباره، به صورت نواحی تیره روی فیلم ظاهر می‌شوند، در حالی که ادغام‌هایی با چگالی بالا، مانند تنگستن، به‌عنوان مناطق روشن ظاهر می‌شوند.

تمام ناپیوستگی ها با مشاهده شکل جوش و تغییرات در چگالی فیلم پردازش شده شناسایی می شوند. اگر پرسنل به درستی آموزش ببینند، این رکورد دائمی کیفیت جوش قابل تفسیر است. فقط پرسنل واجد شرایط باید رادیوگرافی و تفسیر رادیوگرافی را انجام دهند زیرا قرائت های نادرست می تواند گران باشد و به طور جدی با بهره وری تداخل داشته باشد، و چون اشعه ایکس نامرئی و اشعه گاما می تواند خطرناک باشد.

 نویسنده : Mohsen Lotfi Someie / منبع : WERMAC